فرار از جلسه (death by meeting) کتابی نوشته پاتریک لنچیونی است که به مشکل جلسات بی فایده در دنیای تجارت امروز می پردازد.
او که مشاوری با تجربه در حوزه ی سازمان ها و عملکرد آن هاست، داستانی تخیلی و جذاب درباره ی مدیر و سازمانی که با این مسائل دست وپنجه نرم می‌کنند، تعریف می‌کند و به صورت هوشمندانه ای در طول داستان راه خلاصی از این معضل را به خواننده نشان می‌دهد.لنچیونی در طول داستان به معرفی چهار نوع جلسه که برای هر سازمانی ضروری است می‌پردازد و برای هر یک از آن‌ها، دستورالعمل های روشنی ارائه می‌دهد.
جلسه‌ی Daily check-in یا جلسه‌ی ایستاده
اولین نوع جلسه، daily check-in یا جلسه‌ی ایستاده است.این جلسه‌ی کوتاه، روزانه و در ساعت مشخصی انجام می‌شود. در طول این جلسه، افراد از کارهای جاری سازمان مطلع شده و موانع پیشرفت را شناسایی می‌کنند. لنچیونی معتقد است این جلسات سریع و کوتاه می‌توانند تا حد زیادی از وقوع مشکلات بزرگ‌تر در آینده جلوگیری کنند.
جلسه‌ی weekly tactical review یا بازبینی تاکتیکی هفتگی
نوع دوم این جلسات، جلسه‌ی بازبینی تاکتیکی هفتگی (weekly tactical review) است. به این صورت که تیم‌ها به مدت یک ساعت در هفته گرد هم می‌آیند تا پیشرفت بخش مربوط به خود را بررسی کنند. در این جلسات اعضای تیم به بررسی معیارهای کلیدی مانند ارقام فروش یا تایم‌لاین پروژه می‌پردازند. نقاطی را که پیشرفت در آن ها کند شده و یا متوقف شده است را شناسایی کرده و با بارش فکری تلاش می‌کنند تا راه حلی برای آن پیدا کنند.
جلسه‌ی بررسی استراتژیک ماهانه
نوع سوم از جلسات، به طور گسترده‌تری تمام بخش‌های یک سازمان را در بر می‌گیرد و به نام بررسی استراتژیک ماهانه شناخته می‌شود. هدف اصلی آن، قرارگیری همه‌ی افراد در راستای استراتژی کلی سازمان است. در این جلسات به بررسی تاثیر عملکردهای فعلی بر اهداف کلی شرکت پرداخته می‌شود. همچنین درباره‌ی تغییرات لازم بر اساس شرایط جدید بازار یا نیازهای مشتری بحث می‌شود.
نتیجه‌ی این جلسات به تیم‌های رهبری ارشد ارجاع داده می‌شود. سپس به آن‌ها اجازه می‌دهند بین یک تا سه روز را به دور از حواس‌پرتی‌های اداری سپری کنند تا بتوانند بدون وقفه تنها روی تنظیم چشم‌انداز و استراتژی بلندمدت تمرکز کنند.
نچیونی در سراسر کتاب فرار از جلسه تاکید می‌کند که این نوع جلسات باید جدا از هم نگه داشته شوند. چرا که اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. با پیروی از این دستورالعمل‌ها، شرکت‌ها با جلسات بسیار پرباری مواجه می‌شوند که منجر به ارتباطات بهتر، افزایش مسئولیت‌پذیری و استفاده کارآمدتر از زمان می شود.
او معتقد است داشتن یک دستور کار برای هر جلسه اهمیتی بسیار زیادی دارد. زیرا به تمرکز همه چیز کمک می‌کند. دستور کار تضمین می‌کند که تیم زمان کم‌تری را صرف بحث درباره موضوعات نامربوط کند یا بحث به دلیل مسائل نامرتبط منحرف شود. لنچیونی توصیه می‌کند که برنامه‌ها از قبل با اهداف روشن ارسال شوند تا همه‌ی شرکت‌کنندگان بدانند جلسه دقیقاً در چه مورد است.
عامل مهم دیگری که در کتاب فرار از جلسه برجسته شده است، این است که چگونه رهبران باید به جلسات نه تنها برای اشتراک گذاری اطلاعات، بلکه به عنوان فرصتی برای ایجاد روابط بین همکاران نگاه کنند. برای رهبران در تمام سطوح سازمان ضروری است که مسئولیت ایجاد محیط امنی را برعهده بگیرند که در آن کارکنان احساس راحتی کرده و افکار و ایده های خود را آشکارا و بدون ترس از قضاوت یا انتقاد به اشتراک بگذارند.
به طور کلی فرار از جلسه، رهنمودهای ارزشمندی را در مورد چگونگی بهبود فرهنگ جلسات سازمان ها از طریق ساختاردهی مؤثر و با ملاحظه، توجه به زمان، تعیین اهداف جلسه و تشویق افراد به گفتگوی آزاد ارائه می‌دهد. با پیروی از این دستورالعمل‌های ارائه‌شده در کتاب، کسب‌وکارها جلسات سازنده‌ای را برگزار می‌کنند که منجر به همکاری بیشتر، همسویی با اهداف و در نهایت موفقیت کلی کسب و کار می‌شود.
فرار از جلسه (death by meeting) کتابی نوشته پاتریک لنچیونی است که به مشکل جلسات بی فایده در دنیای تجارت امروز می پردازد.
او که مشاوری با تجربه در حوزه ی سازمان ها و عملکرد آن هاست، داستانی تخیلی و جذاب درباره ی مدیر و سازمانی که با این مسائل دست وپنجه نرم می‌کنند، تعریف می‌کند و به صورت هوشمندانه ای در طول داستان راه خلاصی از این معضل را به خواننده نشان می‌دهد.لنچیونی در طول داستان به معرفی چهار نوع جلسه که برای هر سازمانی ضروری است می‌پردازد و برای هر یک از آن‌ها، دستورالعمل های روشنی ارائه می‌دهد.
جلسه‌ی Daily check-in یا جلسه‌ی ایستاده
اولین نوع جلسه، daily check-in یا جلسه‌ی ایستاده است.این جلسه‌ی کوتاه، روزانه و در ساعت مشخصی انجام می‌شود. در طول این جلسه، افراد از کارهای جاری سازمان مطلع شده و موانع پیشرفت را شناسایی می‌کنند. لنچیونی معتقد است این جلسات سریع و کوتاه می‌توانند تا حد زیادی از وقوع مشکلات بزرگ‌تر در آینده جلوگیری کنند.
جلسه‌ی weekly tactical review یا بازبینی تاکتیکی هفتگی
نوع دوم این جلسات، جلسه‌ی بازبینی تاکتیکی هفتگی (weekly tactical review) است. به این صورت که تیم‌ها به مدت یک ساعت در هفته گرد هم می‌آیند تا پیشرفت بخش مربوط به خود را بررسی کنند. در این جلسات اعضای تیم به بررسی معیارهای کلیدی مانند ارقام فروش یا تایم‌لاین پروژه می‌پردازند. نقاطی را که پیشرفت در آن ها کند شده و یا متوقف شده است را شناسایی کرده و با بارش فکری تلاش می‌کنند تا راه حلی برای آن پیدا کنند.
جلسه‌ی بررسی استراتژیک ماهانه
نوع سوم از جلسات، به طور گسترده‌تری تمام بخش‌های یک سازمان را در بر می‌گیرد و به نام بررسی استراتژیک ماهانه شناخته می‌شود. هدف اصلی آن، قرارگیری همه‌ی افراد در راستای استراتژی کلی سازمان است. در این جلسات به بررسی تاثیر عملکردهای فعلی بر اهداف کلی شرکت پرداخته می‌شود. همچنین درباره‌ی تغییرات لازم بر اساس شرایط جدید بازار یا نیازهای مشتری بحث می‌شود.
نتیجه‌ی این جلسات به تیم‌های رهبری ارشد ارجاع داده می‌شود. سپس به آن‌ها اجازه می‌دهند بین یک تا سه روز را به دور از حواس‌پرتی‌های اداری سپری کنند تا بتوانند بدون وقفه تنها روی تنظیم چشم‌انداز و استراتژی بلندمدت تمرکز کنند.
نچیونی در سراسر کتاب فرار از جلسه تاکید می‌کند که این نوع جلسات باید جدا از هم نگه داشته شوند. چرا که اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند. با پیروی از این دستورالعمل‌ها، شرکت‌ها با جلسات بسیار پرباری مواجه می‌شوند که منجر به ارتباطات بهتر، افزایش مسئولیت‌پذیری و استفاده کارآمدتر از زمان می شود.
او معتقد است داشتن یک دستور کار برای هر جلسه اهمیتی بسیار زیادی دارد. زیرا به تمرکز همه چیز کمک می‌کند. دستور کار تضمین می‌کند که تیم زمان کم‌تری را صرف بحث درباره موضوعات نامربوط کند یا بحث به دلیل مسائل نامرتبط منحرف شود. لنچیونی توصیه می‌کند که برنامه‌ها از قبل با اهداف روشن ارسال شوند تا همه‌ی شرکت‌کنندگان بدانند جلسه دقیقاً در چه مورد است.
عامل مهم دیگری که در کتاب فرار از جلسه برجسته شده است، این است که چگونه رهبران باید به جلسات نه تنها برای اشتراک گذاری اطلاعات، بلکه به عنوان فرصتی برای ایجاد روابط بین همکاران نگاه کنند. برای رهبران در تمام سطوح سازمان ضروری است که مسئولیت ایجاد محیط امنی را برعهده بگیرند که در آن کارکنان احساس راحتی کرده و افکار و ایده های خود را آشکارا و بدون ترس از قضاوت یا انتقاد به اشتراک بگذارند.
به طور کلی فرار از جلسه، رهنمودهای ارزشمندی را در مورد چگونگی بهبود فرهنگ جلسات سازمان ها از طریق ساختاردهی مؤثر و با ملاحظه، توجه به زمان، تعیین اهداف جلسه و تشویق افراد به گفتگوی آزاد ارائه می‌دهد. با پیروی از این دستورالعمل‌های ارائه‌شده در کتاب، کسب‌وکارها جلسات سازنده‌ای را برگزار می‌کنند که منجر به همکاری بیشتر، همسویی با اهداف و در نهایت موفقیت کلی کسب و کار می‌شود.